Baza wiedzy

Zwiększenie przede wszystkim tych dwóch parametrów technicznych ? gęstości i przewodności ? w połączeniu z wprowadzoną niemal powszechnie przy ich produkcji techniką prefabrykacji elementów pieca akumulującego ciepło, stało się podstawą uzyskania nowych możliwości grzewczych tzw. nowego zduństwa. Właściwości grzewcze nowych materiałów zduńskich zmieniły zasadniczo możliwości grzewcze budowanych z nich współczesnych kominków i pieców kaflowych . Chcąc dziś poprawnie zaprojektować kominek , jego wielkość, ciężar oraz dokonać odpowiedniego doboru wkładu , trzeba wpierw poznać i określić zapotrzebowanie na ciepło planowanego do ogrzania budynku mieszkalnego.

Przykład.

Zapotrzebowanie na ciepło w temperaturze ?16°C budynku o powierzchni 140 m2 wynosi na przykładowo 50 W/m2.

Obliczamy jego dobowe zapotrzebowanietj: 50 W × 140 m2 =7000 W tj. 7 kW × 24 godziny = 168 kWh. Jeżeli byśmy palili w piecu 3 razy na dobę, czyli co 8 godzin, to w jednym cyklu grzewczym musimy uzyskać 56 kWh energii / 168:3=56/. Jeżeli zaś wybudowany piec będzie osiągał sprawność grzewczą powyżej 80%, czyli z 1 kg drewna otrzymamy 3,3 kWh energii (4 kWh × 82,5% = 3,3 kW SUCHE DREWNO BUKOWE O WILGOTNOŚCI 18 PROCENT), to dla wyprodukowania w jednorazowym cyklu 56 kWh będziemy musieli włożyć do paleniska i spalić około 17 kg drewna (56 kWh : 3,3 kWh =16,97 kg). Jeżeli 3 razy na dobę, czyli co 8 godzin, spalimy 3 × 17 kg = 51 kg drewna, to uzyskamy z tej ilości spalonego drewna 168 kWh energii potrzebne na ogrzewanie domu przy temperaturze zewnętrznej ?16°C . W praktyce przez 80 % sezonu grzewczego temperatura zewnętrzna waha się w okolicach 0°C. Skutkuje to zmniejszeniem o około 40% dobowego zapotrzebowania na ciepło i palić możemy w rytmie dwóch załadunków opału na dobę, czyli co 12 godzin, pozyskując około 56 kWh na cykl i spalając tylko 2 × 17 kg, czyli około 34 kg opału na dobę.

Posiadając taką wiedzę mamy możliwość właściwie zaprojektować i skonstruować nasz kominek czy piec .

Dla nowoczesnych konstrukcyjnie palenisk o sprawności ponad 80% dodatkową masę akumulacyjną oblicza się według zasady: 50-70 kg masy akumulacyjnej na 1 kg spalonego drewna / w zależności od zastosowanego wkładu lub paleniska piecowego / .Tak więc dla naszego przykładowego domu, by spalić 17 kg drewna ze sprawnością 80% potrzeba nam będzie (przy zastosowaniu całkowicie akumulacyjnej technologii zduńskiej) 1190 kg masy grzewczej, np. w układzie, gdy palenisko waży 400 kg / piec gruntowy/ to kanałowy akumulacyjno-grzewczy wymiennik ciepła waży 790 kg.

Możliwość ogrzewania jednym piecem wraz z dodatkową akumulacją zewnętrznej ciepłej bryły ścian tynkowanych lub kaflowych, o łącznej masie sięgającej 1,5÷2 ton i to w dodatku w niewielkiej, kompaktowej bryle, jest dziś wielkim osiągnięciem i korzyścią z zastosowania technologii nowego zduństwa. Jeden niewielki piec, wyposażony w szybę, umożliwiającą oglądanie płonącego ognia (czyli tzw. pieco-kominek), który może ogrzewać cały współczesny dom mieszkalny w sposób ciągły i zrównoważony tylko 2, 3 załadunkami drewna lub brykietu na dobę, to nie tylko komfortowy system podstawowego ogrzewania domu, ale także dowód niesamowitego postępu w rozwoju zduństwa.

Nadmienić należy , że budowane obecnie budynki niskoenergetyczne zwane także energooszczędnymi mają obliczeniowe zapotrzebowanie na ciepło na poziomie od 30 W/m2 .